2. Απόδειπνον

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΥ

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νυν, και αεί,
             και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Δόξα Σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε,
Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας
ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών
ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός,
ελθέ και σκήνωσον εν ημίν
και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος
και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

 Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος
ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Kαι νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός Σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Kαι νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς,
αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου,
γενηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανώ και επί της γης.
Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον
και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,
ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών,
και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,
αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι Σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ'

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν
τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν
Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν
αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 50

Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα ελεός σου
και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου
εξάλειψον το ανόμημά μου 

επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου
καί από της αμαρτίας μου καθάρισον με 

ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω
και η αμαρτία μου ενώπιον μου εστί διά παντός 

σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα
όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου
και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε

ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήμφθην
και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου

ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας
τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι

ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι
πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι

ακουτιείς με αγαλλίασιν και ευφροσύνην
αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα

απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου
και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον 

καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός
και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου 

μη απορρίψης με από του προσώπου σου
και το πνεύμα το άγιον σου μη αντανέλης απ' εμού

απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου
και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με

διδάξω ανόμους τας οδούς σου
και ασεβείς επί σε επιστρέψουσιν

ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός ο Θεός της σωτηρίας μου 
    αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου 

κύριε τα χείλη μου ανοίξεις
και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν σου 

ότι ει ηθέλησας θυσίαν έδωκα αν
ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις 

θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον
καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην
ο Θεός ουκ εξουδενώσει 

αγάθυνον κύριε εν τη ευδοκία σου την Σιων
και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλημ 

τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα
τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον σου μόσχους

Ψαλμός 69

Ο Θεός, εις την βοήθειαν μου πρόσχες, Κύριε,
εις το βοηθήσαι μοι σπεύσον.
Αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν
οι ζητούντες την ψυχήν μου.

Αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω και καταισχυνθήτωσαν
οι βουλόμενοι μοι κακά.

Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι
οι λέγοντες μοι, εύγε, εύγε.

Αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν επί σοι
πάντες οι ζητούντες σε, ο Θεός.

Και λεγέτωσαν δια παντός, μεγαλυνθήτω ο Κύριος,
οι αγαπώντες το σωτήριον σου.

Εγώ δε πτωχός ειμί και πένης, ο Θεός, βοήθησον μοι.

Βοηθός μου και ρύστης μου ει συ, Κύριε, μη χρονίσης.

Ψαλμός 142

Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου
ενώτισαι την δέησιν μου εν τη αληθεία σου
επάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου

και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου
ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιον σου πας ζων

ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου
εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου
εκάθισεν με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος

και ηκηδίασεν επ' εμέ το πνεύμα μου
εν εμοί εταράχθη η καρδία μου

εμνήσθην ημερών αρχαίων
και εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου
εν ποιήμασιν των χειρών σου εμελέτων

διεπέτασα τας χείρας μου προς σε η ψυχή μου
ως γη άνυδρος σοι διάψαλμα

ταχύ εισάκουσον μου Κύριε, εξέλιπεν το πνεύμα μου
μη αποστρέψης το πρόσωπον σου απ' εμού
και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον

ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεος σου
ότι επί σοι ήλπισα
γνώρισον μοι Κύριε οδόν εν η πορεύσομαι
ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου

εξελού με εκ των εχθρών μου Κύριε
ότι προς σε κατέφυγον

δίδαξον με του ποιείν το θέλημα σου
ότι συ ει ο Θεός μου
το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία

ένεκα του ονόματός σου Κύριε,
ζήσεις με εν τη δικαιοσύνη σου,
εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου

και εν τω ελέει σου εξολεθρεύσεις τους εχθρούς μου
και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου
ότι δούλος σου ειμί εγώ

Δοξολογία μικρά

Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη,
εν ανθρώποις ευδοκiα.

Υμνούμεν Σε, ευλογούμεν Σε, προσκυνούμεν Σε,
δοξολογούμεν Σε, ευχαριστούμεν Σοι
δια την μεγάλην σου δόξαν.

Κύριε βασιλεύ, επουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ,
Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ και άγιον Πνεύμα.

Κύριε ο Θεός, ο αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός,
ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου,
ελέησον ημάς, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου.

Πρόσδεξαι την δέησιν ημών,
ο καθήμενος εν δεξιά του Πατρός, και ελέησον ημάς.

Ότι Συ ει μόνος άγιος, Συ ει μόνος Κύριος, Ιησούς Χριστός,
εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.

Καθ' εκάστην ημέραν ευλογήσω Σε,
και αινέσω το όνομα Σου εις τον αιώνα
και εις τον αιώνα του αιώνος.

Κύριε, καταφυγή εγενήθης ημίν εν γενεά και γενεά.
Εγώ είπα, Κύριε, ελέησον με, ίασαι την ψυχήν μου,
ότι ήμαρτον Σοι.
Κύριε, προς Σε κατέφυγον,
δίδαξον με του ποιείν το θέλημά σου,
ότι Συ ει ο Θεός μου.

Ότι παρά Σοι πηγή ζωής,
εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως.

Παράτεινον το έλεος Σου τοις γινώσκουσι Σε.

Καταξίωσον, Κύριε, εν τη νυκτί ταύτη
αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς.

Ευλογητός ει, Κύριε, ο Θεός των πατέρων ημών,
και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομα Σου
εις τους αιώνας. Αμήν.

Γένοιτο, Κύριε, το έλεος Σου εφ' ημάς,
καθάπερ ηλπίσαμεν επί Σε.

Ευλογητός ει, Κύριε, δίδαξον με τα δικαιώματα Σου.

Ευλογητός ει, Δέσποτα, συνέτισον με τα δικαιώματα Σου.

Ευλογητός ει, Άγιε, φώτισόν με τοις δικαιώμασι Σου.

Κύριε, το έλεος Σου εις τον αιώνα,
τα έργα των χειρών Σου μη παρίδης.

Σοι πρέπει αίνος, Σοι πρέπει ύμνος, Σοι δόξα πρέπει,
τω Πατρί και τω Υιώ και τω αγίω Πνεύματι,
νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα,
ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.

Και εις έναν Κύριον Ιησούν Χριστόν,
τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή,
τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων.
Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού
γεννηθέντα, ου ποιηθέντα,
ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο.
Τον δι' ημάς τους ανθρώπους
και δια την ημετέραν σωτηρίαν
κατελθόντα εκ των ουρανών
και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου
και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου
και παθόντα και ταφέντα.
Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς.
Και ανελθόντα εις τους Ουρανούς
και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης
κρίναι ζώντας και νεκρούς,
Ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν ,
το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον,
το λαλήσαν δια των Προφητών.

Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν.
Ομολογώ εν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών.
Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

Άξιόν εστιν ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον,
την αειμακάριστον και παναμώμητον
και μητέρα του Θεού ημών.
Την τιμιοτέραν των Χερουβείμ
και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ,
την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν,
την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.

Τροπάριον

Ο Θεός των πατέρων ημών,
ο ποιών αεί μεθ' ημών κατά την σην επιείκειαν,
μη αποστήσης το έλεός σου αφ' ημών,
αλλά ταις αυτών ικεσίαις,
εν ειρήνη κυβέρνησαν την ζωήν ημών.
Των εν όλω τω κοσμώ μαρτύρων σου,
ως πορφύραν και βύσσον τα αίματα,
η Εκκλησία σου στολισαμένη,
δι' αυτών βοά σοι, Χριστέ ο Θεός,
τω λαώ σου τους οικτιρμούς σου κατάπεμψον,
ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι,
και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Δόξα...

Μετά των Αγίων ανάπαυσον, Χριστέ,
τας ψυχάς των δούλων σου,
ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός,
αλλά ζωή ατελεύτητος.

Και νυν...

Τη πρεσβεία Κύριε, πάντων των Άγιων, και της Θεοτόκου,
την σην ειρήνην δος ημίν,
και ελέησον ημάς, ως μόνος οικτίρμων.

Κύριε ελέησον μ'

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα, 
εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος 
Χριστός ο Θεός,
ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος,
ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών,
ο πάντας καλών προς σωτηρίαν
δια της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών,
αυτός, Κύριε,
πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις
και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς Σου.
 
Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον,
τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον
και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης.
Τείχισον ημάς αγίοις Σου Αγγέλοις,
ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι, 
καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως
και εις την επίγνωσιν της απροσίτου Σου δόξης,
ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον  γ'

Δόξα... Και νυν...

Την Τιμιωτέραν των Χερουβείμ,
και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ,
την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν,
την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πάτερ.

Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε,
αγνή Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα,
η Θεόν Λόγον τοις ανθρώποις
τη παραδόξω σου κυήσει ενώσασα
και την απωσθείσαν φύσιν του γένους ημών
τοις ουρανίοις συνάψασα,
η των απηλπισμένων μόνη έλπις
και των πολεμουμένων βοήθεια,
η ετοίμη αντίληψις των εις σε προστρεχόντων,
και πάντων των Χριστιανών το καταφύγιον,
μη βδελύξη με τον αμαρτωλόν, τον εναγή,
τον αισχροίς λογισμοίς και λόγοις και πράξεσιν
όλον εμαυτόν αχρειώσαντα,
και των ηδονών του βίου, ραθυμία γνώμης,
δούλον γενόμενον,
αλλ' ως του φιλανθρώπου Θεού Μήτηρ,
φιλανθρώπως σπλαγχνίθητι επ' εμοί
τω αμαρτωλώ και ασώτω,
και δέξαι μου την εκ ρυπαρών χειλέων
προσφερομένην σοι δέησιν,
και τον σον Υιόν, και ημών Δεσπότην και Κύριον,
τη μητρική σου παρρησία χρωμένη δυσώπησον,
ίνα ανοίξη καμοί τα φιλάνθρωπα σπλάγχνα
της αυτού αγαθότητος
και παριδών μου τα αναρίθμητα πταίσματα,
επιστρέψη με προς μετάνοιαν
και των αυτού εντολών εργάτην δόκιμον αναδείξη με.
 
Και πάρεσο μοι αεί
ως ελεήμων και συμπαθής και φιλάγαθος,
εν μεν τω παρόντι βίω θερμή προστάτις και βοηθός,
τας των εναντίων εφόδους αποτειχίζουσα
και προς σωτηρίαν καθοδηγούσα με,
και εν τω καιρώ της εξόδου μου
την αθλίαν μου ψυχήν περιέπουσα
και τας σκοτεινάς όψεις των πονηρών δαιμόνων
πόρρω αυτής απελαύνουσα,
εν δε τη φοβερά ήμερα της κρίσεως,
της αιωνίου με ρυομένη κολάσεως,
και της απορρήτου δόξης
του σου Υιού και Θεού ημών
κληρονόμον με αποδεικνύουσα.
 
Ης και τύχοιμι, Δέσποινα μου, υπεραγία Θεοτόκε,
δια της σης μεσιτείας και αντιλήψεως,
χάριτι και φιλανθρωπία του μονογενούς Υιού,
του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού,
ω πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις,
συν τω ανάρχω αυτού Πατρί
και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ αυτού Πνεύματι,
νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Και δος ημίν, Δέσποτα, προς ύπνον απιούσιν,
ανάπαυσιν σώματος και ψυχής,
και διαφύλαξον ημάς από του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας
και από πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας.
Παύσον τας ορμάς των παθών,
σβέσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού
τα καθ' ημών δολίως κινούμενα.
Τας της σαρκός ημών επαναστάσεις κατάστειλον
και παν γεώδες και υλικόν ημών φρόνημα κοίμισαν.
Και δώρησαι ημίν, ο Θεός,
γρήγορον νουν, σώφρονα λογισμόν,
καρδίαν νήφουσαν, ύπνον ελαφρόν
και πάσης σατανικής φαντασίας απηλλαγμένον.

Διανάστησον δε ημάς εν τω καιρώ της προσευχής
εστηριγμένους εν ταις εντολαίς σου
και την μνήμην των σων κριμάτων εν εαυτοίς
απαράθραυστον έχοντας.
Παννύχιον ημίν την σην δοξολογίαν χάρισαι
εις το υμνείν και ευλογείν και δοξάζειν
το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομα Σου,
του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος,
νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Υπερένδοξε, αειπάρθενε, ευλογημένη Θεοτόκε,
προσάγαγε την ημετέραν προσευχήν
τω Υιώ σου και Θεώ ημών,
και αίτησαι ίνα σώση δια σου τας ψυχάς ημών.

Η ελπίς μου ο Πατήρ,
καταφυγή μου ο Υιός,
σκέπη μου το Πνεύμα το άγιον,
Τριάς αγία, δόξα σοι.

Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι,
Μήτηρ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην Σου.

Άγιε Άγγελε,
ο εφεστώς της άθλιας μου ψυχής και ταλαίπωρου μου ζωής,
μη εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν,
μηδέ αποστής απ εμού δια την ακρασίαν μου,
μη δώης χώραν τω πονηρώ δαίμονι
κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία
του θνητού τούτου σώματος,
κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου,
και οδήγησαν με εις οδόν σωτηρίας.

Ναι, Άγγελε του Θεού,
ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής
και του σώματος,
πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα
πάσας τας ημέρας της ζωής μου,
και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν,
σκέπασον με εν τη παρούση νυκτί
και διαφύλαξον με από πάσης επήρειας του αντικειμένου,
ίνα μη εν τίνι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν,
και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον,
του επιστηρίξαι με εν τω φόβω αυτού,
και άξιον αναδείξαι με δούλον της αυτού αγαθότητος.
Αμήν.

 ο Ιερεύς αμέσως την Απόλυσιν

 ο Χορός Αμήν.

Είτα ο Ιερεύς λέγει (αποκρινομένων ημών το Κύριε, ελέησον, συνεχώς).

Ευξώμεθα υπέρ ειρήνης του κόσμου.

Υπερ των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών.

Υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.

Υπέρ του ευσεβούς ημών έθνους.

Υπέρ ευοδώσεως και ενισχύσεως του φιλοχρίστου στρατού.

Υπερ των απολειφθέντων πατέρων και αδελφών ημών.

Υπερ των διακονούντων και διακονησάντων ημίν.

Υπέρ των μισούντων και αγαπώντων ημάς.

Υπερ των εντειλαμένων ημίν τοις αναξίοις εύχεσθαι υπέρ αυτών.

Υπέρ αναρρύσεως των αιχμαλώτων.

Υπέρ των εν θαλάσση καλώς πλεόντων.

Υπέρ των εν ασθενείαις κατακειμένων.

Ευξώμεθα και υπέρ ευφορίας των καρπών της γης.

Και υπέρ πάντων των προαναπαυσαμένων
πατέρων και αδελφών ημών,
των ενθάδε ευσεβώς κειμένων, και απανταχού Ορθοδόξων.

Είπωμεν και υπέρ εαυτών, το Κύριε, ελέησον, (γ' ).

ο Ιερεύς  Δι’ ευχών...

ο Χορός  Αμήν.